Covertekst: ‘Een gezonde jonge vrouw wordt chronisch ziek door een zeldzame auto-immuun ziekte,. In 3 weken kan ze bijna niets meer en wordt ze ineens afhankelijk. Dit boek beschrijft hoe ze in korte tijd bijna alles kwijt raakt. Daarop volgt een leerproces van verwerking en acceptatie. Een moeilijke weg vol ontmoediging, schaamte en vernedering. Maar ook doorzettingsvermogen en positiviteit, soms ook met een vleugje humor. ...’

Faction, grotendeels op waarheid gebaseerd verhaal, paniekroman van 218 pagina’s. Covertekst: ‘Heel langzaam, als een trage moordenaar, sluipen ze haar leven binnen. Het verbaast de nuchtere Suus zelf nog het meest dat juist zij last krijgt van paniekaanvallen. Als Suus wakker wordt op de psychiatrische afdeling van het Erasmusziekenhuis wil ze meteen naar huis. Dat kan, maar dan moet ze wel een vreemde baby meenemen. Het verplegend personeel zegt dat de baby van haar is. Suus wil zonder het jongetje naar huis. Lukt het haar om te ontsnappen of gaat ze accepteren dat het haar baby is? Dit indrukwekkende, grotendeels op waarheid gebaseerde verhaal laat zien hoe dun de scheidslijn tussen normaal en afwijkend gedrag soms is. Veel mensen krijgen van de ene op de andere dag paniekaanvallen. Wat kun je dan doen? Op psychische problemen rust nog steeds een taboe.’

http://www.lievekay.nl/418587567: ‘Ik ben het blog begonnen, zodat iedereen die dat wilde, kon lezen hoe het met Kay was.Al snel was het niet alleen informatief, maar ook, voor mij, therapeutisch. En nu…… nu is het vooral een verzameling van herinneringen. (…) 308 bladzijden vol herinneringen.....(…) Een boek. Velen die mijn blog hebben gevolgd, bijna dagelijks gekeken of er nieuws was, hebben mee gelachen en mee gehuild, zullen de herinneringen aan Kay op papier ook willen hebben. Misschien ook voor mensen die deze herinneringen niet met ons delen. Zo hoop ik dat mensen, die van nature minder optimistisch en positief ingesteld zijn, inzien dat met een gezonde dosis humor, positiviteit en realiteit de wereld er een stuk mooier uit ziet.’

https://www.elikser.nl/scheurkalender-dementees-2019.htm ‘Na de publicatie van boeken en artikelen over het Dementees door Paula Irik, Irene Kruijssen en Eline Hoorweg, werd het nu tijd voor een manier om nog meer mensen dagelijks te bereiken, liefst thuis. Zo werd al snel het idee geboren om een scheurkalender te maken, een manier om dagelijks met deze kostbare schat in aanraking te komen. Dat komt de waardigheid van mensen met dementie – en dus ook van allen die met hen optrekken en voor hen zorgen – ten goede. Want wie hun uitspraken leest, denkt meer aan hun levenskunst en minder aan de ziekte!’

Dit boekje bevat vooral veel tips voor mensen die met dementie te maken krijgen. Daarnaast bevat het vijf casusachtige situatieschetsen van een tot anderhalve pagina waarin beschreven staat hoe mensen met dementie met een bepaald probleem omgaan. Downloadbaar via: link

Covertekst: ‘Lieveling in het ziekenhuis beschrijft het zeer aangrijpend leven van het meisje Joan. Zij woont in het oosten van het land, samen met haar ouders en haar jongere zusje Erica. Op vijfjarige leeftijd verliest Joan haar vader .Vanaf die dag veranderd haar leven volkomen. De moeder van Joan hertrouwt al snel Joan enn haar zusje slachtoffer worden van zware mishandelingen en incest. Samen met haar zusje Erica probeert Joan regelmatig te ontsnappen aan de gewelddadigheden. Tijdens deze ellendige periode geeft ze zoveel mogelijk bescherming aan Erica die eveneens blootgesteld wordt aan deze tirannie. Naarmate ze ouder wordt hoopt ze aan de hel van hun jeugd te kunnen ontsnappen. Uiteindelijk sterft haar stiefvader op een afschuwelijke manier. Zijn vreselijke lijden, dat Joan van dichtbij mee maakt geeft haar een zekere genoegdoening, waardoor ze zich enigszins bevrijd voelt. Vanaf dat moment is er ruimte voor haar om te ontdekken wie zij is, voordat ze als mens verder kan in het normale leven. Haar grote liefde steunt haar daarin zoveel hij kan. Een spannend, meeslepend boek die je meeneemt in allerlei emoties en je doet kruipen in de huid van de verschillende personages.’

Covertekst: ‘Het is vroeg en er hangt een dichte mist in de polder waar Noa doorheen rijdt op haar scooter. Het is vrijdag 13 december, en de winter is nu echt begonnen. Noa’s helm is beslagen. Met haar handschoen probeert ze het vizier van haar integrale helm wat droger te maken, maar nog steeds kan ze niet verder dan slechts een paar meter voor zich uit kijken. Noa’s kleding is doorweekt door de nevel en ze is verkleumd tot op het bot. Ze kijkt naar rechts. Waar ze normaal haar eindbestemming zou kunnen zien aan de andere kant van het weiland, ziet ze nu de overkant van het boerenslootje dat parallel aan de weg loopt niet eens. Noa droomt weg in gedachten. Nog een week en dan gaat ze een halfjaar op wereldreis met haar vriend Bastiaan, het avontuur waar ze al bijna een jaar naar uit kijkt. Plotseling wordt het zwart voor haar ogen, en ze zweeft door de lucht.’

40 portretten van atleten met een geesltelijke of lichamelijke handicap, die met passie sporten.

www.horizon.be: ‘Je hart gaat als een razende tekeer, zweetparels op je voorhoofd, een ijzeren gordijn blokkeert je borstkas en je longen zijn te klein om te ademen. Ga je dood? Ben je ziek? Of gewoon gek? Neen, je gaat niet dood, toch nu nog niet. Je bent bang, in paniek. Je lijf wil je iets vertellen. Naar schatting heeft de helft van de bevolking last van een of meerdere angsten. Ook Leens getikte hart ging haar levensritme verstoren. In ASEM gaat ze op zoek naar de oorzaak van haar paniekaanvallen. Wat gebeurt er in je hoofd tijdens zo'n aanval? En kan je er iets aan doen om ze te voorkomen?’

Covertekst:’ Vluchten naar de hel is het waargebeurde, ongelooflijke verhaal van Cindy uit Amsterdam-Noord. Tien jaar oud was ze, toen ze begon met blowen. Een jaar later, ze zat in groep 6, slikte ze XTC en snoof cocaïne.Vier jaar lang slaagde ze erin om te zorgen dat haar ouders daar niet achter kwamen. En toen ze het eenmaal ontdekten, was het te laat. Cindy was veertien jaar oud en een speelbal geworden van de drugs.....In dit boek rekent ze af met een verslaving die een uitweg leek uit een leven vol pijn, verdriet en ellende, maar niets anders bleek te zijn dan een vlucht naar de hel.’

‘Hoe kom ik van treurigheid naar verwondering? Hoe verwelkom ik het nieuwe, vreemde en  onverwachte? Hoe kan ik het tij keren naar onbeschaamd plezier scheppen in alles wat er is? Dit zijn de centrale vragen in mijn boek.’ ( Inleiding) ... Onomwonden vertelt Anbeek over de suïcides in haar familie, en de grote impact van de zelfdodingen van Joost Zwagerman en Wim Brands. Ook geeft ze het woord aan haar studenten, en aan de psychiatrische patiënten met wie ze sprak over de zin en onzin van hun lijden. Maar haar kleinzoon Joseph krijgt de hoofdrol. Door nauwgezet zijn spel te observeren, leert Anbeek weer mee te bewegen met ‘de stroom van het leven’.

Covertekst:’ De dag dat je hoort dat je moeder alvleesklierkanker heeft, vergeet je niet. Dit geldt ook voor de dagen, soms weken of maanden die volgen. Tot het overlijden dat erop volgt. Madelon heeft met ontwapenende eerlijkheid een verslag geschreven over deze periode in haar leven en dat van haar moeder....