Moësha Faasen, schrijft op jonge leeftijd gedichten om de pijn die zij dagelijks meemaakt, te verlichten. Ze schrijft over mentale gezondheid en uit haar gevoelens op een manier die voor haar werkt. Moësha schreef voor deze bundel al twee andere dichtbundels op 19-jarige leeftijd. Zij schreef ook "door goed en kwaad" en de Engelstalige dichtbundel "roses with thorns" al haar gedichten gaan over haar levenservaring, gevoelens en gebeurtenissen die haar zijn overkomen en probeert op die manier haar verhaal te vertellen. Zij hoopt ook anderen een gevoel van erkenning te bieden en anderen met positieve gedichten te inspireren. Moësha maakt de gedichten niet mooier dan haar leven is. Alles is puur en rauw. Moësha hoopt anderen hoop te geven door middel van haar boeken en zichzelf en anderen een stem te geven.

Soms loopt het leven even niet zoals je wilt. Er gebeurt altijd wel iets waardoor het anders gaat. Vallen en weer opstaan! Het hoort er allemaal bij. Maar heel soms overkomt het je ook. Zo ook de donkere periode van depressie, die Leona volledig overviel. Vechten had geen zin. Schrijven! Heel veel schrijven samen met haar vader. Want dat was wat ze deed en wat ze nog steeds doet. Laat de verhalen hun werk doen. Meer is het niet...

De plotselinge dood van Joost Zwagerman op 8 september 2015 bracht een schok teweeg. Niet alleen bij het brede publiek dat de schrijver kende, ook familie en vrienden werden erdoor overvallen. Voor Arielle Veerman, die bijna twintig jaar met hem getrouwd was en drie kinderen met hem kreeg, betekende zijn dood na hun scheiding het slot van een jarenlang conflict.
In De langste adem beschrijft ze de aanzegging van het overlijden, de dagen die erop volgden, het openbare afscheid, de begrafenis en ten slotte het bezoek aan het lege huis dat Joost achterliet. Maar ook memoreert ze de beslissende momenten in hun relatie: hun vriendschap op de middelbare school, de hereniging in 1991 na haar lange verblijf in het buitenland en hun leven samen in Amsterdam.
In deze emotionele periode waarin ze teruggeworpen wordt op haar herinneringen zoekt ze naar aankondigingen van de destructieve daad waar hij altijd een tegenstander van was en stelt zichzelf vragen over het spanningsveld tussen gezinsleven en het werk van een productieve schrijver, voortdurend op zoek naar erkenning en publiek.

Velen kennen Bart Chabot. Als schrijver, als biograaf van Herman Brood of van tv. Maar wie kent Bart Chabot echt? Wie gaat er achter hem schuil? Pas wanneer hij in 2018 voor de zoveelste keer in het ziekenhuis belandt en de dood in de ogen kijkt, stelt hij zichzelf, na lang uitstel, deze vraag. Hij graaft naar zijn Haagse wortels en doorwroet zijn jeugd. Op nietsontziende en aangrijpende wijze doet hij vanuit zijn ziekenhuisbed verslag van een rijk doch getroebleerd leven. mijn vaders hand is een indringende en zeer persoonlijke roman, nuchter en met humor geschreven.

Laura leidt een ogenschijnlijk fijn leven met haar man en twee kinderen. Voor haar omgeving lijkt er geen vuiltje aan de lucht, maar vanbinnen rommelt het bij haar. Ze glijdt weg in een peilloos diepe depressie en raakt uiteindelijk de grip op de werkelijkheid kwijt; ze belandt, net als haar vader in het verleden, op de gesloten afdeling van een psychiatrisch ziekenhuis.
Een verhaal over Laura's binnenwereld en die van de kliniek. Over haar hersenspinsels en de gevoelserosie die een depressie teweegbrengt. Een verhaal over de aard van deze potentieel dodelijke ziekte. Over wanhoop en herstel. Over de kracht van liefde. Een pleidooi voor het openbreken van het taboe rondom psychiatrische aandoeningen. Een depressie is tenslotte niets meer en niets minder dan een blessure aan het brein.

MosliMama van Yasmine Berrag is het eerste handboek voor (jonge) moslimama's in Nederland. Yasmine is bekend van het populaire Instagram-account @hijabsecrets waarop zij van alles bespreekt over het moederschap als islamitische vrouw: van kinderwens tot peuterpuberteit. Dit boek staat boordevol persoonlijke verhalen, inspirerende interviews, recepten en tips. Met humor, nuchter, praktisch en (soms) taboedoorbrekend.

Jeugdherinneringen, anekdotes uit zijn verblijf in psychiatrische instellingen en veel verhalen over het wel en wee van de Open Tafel van de Kloosterkerk: veel komt aan bod in dit boek dat hij beschouwt als zijn laatste pennenvrucht.

Op 3 september 2011 wordt er kanker vastgesteld bij mijn zus, Roxanne, 12 jaar oud. Ze krijgt de diagnose ‘agressieve hersentumor in de hoogste graad.’ (Medulloblastoom) Eigenlijk is dit boek het klassieke kankerverhaal, met een verschil in perspectief. Dit keer kijkt u niet door de ogen van de patiënt zelf, maar door mijn ogen. Axelle Bel, 16 jaar en de oudere zus. Het kan zijn dat u zichzelf of iemand anders herkent in mijn verhaal. Het kan zijn dat u eens een andere versie wilt horen van zo’n kankerverhaal. Maar wie in dit verhaal de hoofdrol speelt, laat ik in het midden. Daar staat het goed.

Patricia wil je door middel van dit boek kennis laten maken met haar gedachten. Honderd keer. Van een traumatische jeugd, het overlijden van haar liefste vriendin, tot het overleven van een narcistische relatie. Uit het leven gegrepen gaat over de dood en verlaten worden, over hoop en troost op de duisterste momenten. Over je kwetsbaar leren opstellen. Honderd keer uit het leven gegrepen gaat over de dingen die het leven de moeite waard maken. Over leren om van jezelf te houden. Over kwetsbaar en jezelf durven zijn. Honderd keer uit het leven gegrepen gaat over vergeven en nooit vergeten.

Partnergeweld kan iedereen overkomen. Elke week sterft zowel in België als in Nederland minstens één vrouw aan de gevolgen van extreem partnergeweld. In Als liefde overleven wordt schetsen de auteurs aan de hand van het levensverhaal van Titi de eerste tekenen van misbruik, de manipulatieve strategieën van de dader en de langdurige gevolgen. Daarnaast lees je hoe je als buitenstaander de slachtoffers kunt helpen en hoe je leert praten over partnergeweld.

Titi's waargebeurde verhaal neemt je mee naar een wereld die erger is dan fictie, maar keihard bewijst hoe het in werkelijkheid kan lopen. Het beschrijft een proces van jarenlange terreur waarbij Titi transformeert van een sterke, onafhankelijke vrouw in een bang, onderdanig wezen. Tot ze uiteindelijk de moed vindt om te vertrekken, haar wonden likt, op zoek gaat naar een nieuwe identiteit en haar leven opnieuw vormgeeft.

Lieke Jansen en Lotis Visser kampen allebei met psychische problemen. Zij hebben elkaar ontmoet in een kliniek en raakten meteen bevriend. Toen bleek dat ze allebei van schrijven houden, ontstond het idee om samen een dichtbundel te schrijven. Deze bundel gaat over psychische stoornissen en hoe zij ze beleven. Met onderwerpen, zoals zelfbeschadiging, depressie, posttraumatische stressstoornis en misbruik, hopen ze meer openheid te creëren over psychische stoornissen.

'Door goed en kwaad' gaat over de ervaringen van Moësha binnen de jeugdzorg, psychiatrie en het leven met psychische kwetsbaarheid. Moësha vindt dat psychische kwetsbaarheid beter onder de aandacht mag worden gebracht en hoopt daar een bijdrage aan te leveren door middel van haar gedichten.